یه شب که مثل مرثیه، خیمه زده رو باورم
میخوام تو این سکوت تلخ صداتو از یاد ببرم
بزار که کوله بارمو رو شونه ی شب بزارم
باید که از اینجا برم، فرصت موندن ندارم
داغ ترانه تو نگام، شوق رسیدن تو تنم
تو حجم سرد این قفس، منتظر پر زدنم
یه شب که مثل مرثیه، خیمه زده رو باورم
میخوام تو این سکوت تلخ صداتو از یاد ببرم
بزار که کوله بارمو رو شونه ی شب بزارم
باید که از اینجا برم، فرصت موندن ندارم
داغ ترانه تو نگام، شوق رسیدن تو تنم
تو حجم سرد این قفس، منتظر پر زدنم